Pokój Yuki'ego - nr. 21~!

Zaśmiał się cicho i pstryknął go w nos.
- W takim razie się ciesze - zachichotał i zjechał nosem na jego szyję.

- Ładnie pachnę? - Zapytał chichocząc. Wiedział że dhampiry miały bardziej wyczulone zmysły więc był ciekawy jego odpowiedzi.

Mruknął cicho i niechętnie odsunął się od jego szyi.
- Tak - powiedział z uśmiechem, po czym delikatnie pogładził dłonią skrawek jego szyi. Po prostu przez anemię nieco osłab i doskonale rozumiał, że potrzebuje nieco krwi, temu też jego wampirze instynkty, delikatnie zaczęły się pokazywać.

- To dobrze. Lubie jak dotykasz mojej szyi. - Stwierdził śmiejąc się cicho. Chłopak zachowywał się dzisiaj trochę bardziej wampirzo , co równocześnie go martwiło i sprawiało przyjemnośc.

- Naprawdę? - zapytał i chicho się zaśmiał. Znów dotknął nosem jego szyi i delikatnie po niej przejechał. Później niewiele myśląc wysunął język i delikatnie go tam polizał.

- Naprawdę. - Potwierdził szeptem i odchylił głowę by ułatwic dhampirowi dostęp do swojej szyi. Nie do końca wiedział czemu ale sprawiało mu to dużą przyjemnośc.

- W takim razie powinienem jeszcze jej po dotykać - szepnął i delikatnie polizał go po szyi. Teraz chciał sprawić chłopakowi trochę przyjemności, a potem nieco się wzmocnić, w końcu inaczej demon będzie się on niego martwił. Po chwili dotknął jego delikatnej skóry na szyi, swoimi kłami, które raczej rzadko były używana, na razie jednak nie kąsał go.

Mruczał cicho kiedy chłopak bawił się jego szyją. Kiedy ten wysunął kły jęknął cicho , czerpiąc z tego przyjemnośc. Był zadowolony że dzięki temu też będzie mógł pomóc kotołakowi w wyleczeniu jego anemii.

- Wezmę trochę, dobrze? - szepnął, delikatnie drapią jego delikatną skórę swoimi kłami. Po chwili przebił się przez nią i powoli zaczął sączyć życiodajny płyn.

- Dobrze. - Odpowiedział cicho mrukliwym tonem. Westchnął głośniej gdy dhampir przebił się przez jego skórę i zaczął z niego pic. Jak za każdym razem było to przyjemne i demon czuł że gdyby nie to że krew jest mu potrzebna to dawałby z siebie pic nawet dwa razy dziennie.

Oderwał się od jego szyi i jeszcze polizał rany, z których popłynęło kilka kropel krwi.
- Dziękuję - szepnął i złożył delikatnym pocałunek na jego ustach, tak aby nie kazać mu smakowania krwi.

- Nie masz za co. Dla mnie to pożyteczna przyjemnośc książę. - Stwierdził demon i nie zważając na posmak krwi w ustach kotołaka pocałował go głęboko i długo. - Kiedy jesteś głodny zachowujesz się bardziej jak wampir niż jak kot. - Zachichotał i pogłaskał go po policzku.

Popatrzał w jego oczy, nieco zaskoczony tym stwierdzeniem.
- T-tak sądzisz? - zapytał nieśmiało. - M-myślałem, że nie widać po mnie wampirzych instynktów... W-w końcu ja nie posiadam żądzy, która każe mi spożywać krew...

- Widac , tylko kiedy jesteś głodny. Zresztą to mi nie przeszkadza jest nawet na swój sposób słodkie. Lubie każdą Twoją stronę. - Powiedział z uśmiechem i podrapał go za uchem.

Uśmiechnął się delikatnie na jego słowa.
- W-w takim razie nie będę się tym tak przejmować - zaśmiał się cicho i pocałował go w policzek. - Mam tylko nadzieję, że instynkty za często nie będą się pojawiać

- Po prostu bądź przy mnie sobą książę. - Stwierdził i ucałował jego czoło , powieki , policzki , nos i na końcu usta.

Zamruczał rozkosznie i przytulił się do niego mocno.
- Dobrze, będę sobą - zaśmiał się cicho i wtulił w niego. - Znów przeleżymy cały dzień w łóżku?

- Nie tym razem. Mieliśmy dzisiaj iśc popływac prawda książę? - Powiedział i przytulił go mocno do siebie głaszcząc go po plecach. - Będziemy musieli się w końcu podnieśc. - Westchnął wplatając palce we włosy kotołaka.

- Och, masz rację, zupełnie o tym zapomniałem - zaśmiał się i pocałował go w nos. - No to wstajemy, bo inaczej zgnijemy w tym łóżku - zachichotał zaraz.

- Zaraz zgnijemy. - Mruknął i powoli podniósł się do siadu. - Trzeba będzie wziąśc jakieś ręczniki. - Stwierdził z uśmiechem i powoli zwlekł się z łóżka.

Powoli usiadł na łóżku i popatrzył na niego.
- W szafie powinny być jakieś ręczniki - zauważył ze słodkim uśmiechem.

- I jakaś torba żeby wszystko chowac. - Dodał jeszcze wyjmując szybko z szafy ręczniki. Ze swojej torby wyjął jeszcze jakieś bokserki by miec w czym pływac. Po chwili zaczął się ubierac.

- Torba jest na szafie - powiedział i wstał z łóżka. Dzisiaj już było znacznie lepiej i nogi się pod nim nie uginały. Zadowolony z tego faktu, podszedł do szafy i wyjął z niej kąpielówki, w które miał zamiar się przebrać.

- Jesteś pewny że czujesz się na siłach pływać? - Zapytał z troską w głosie. Sięgnął po torbę z szafy i spakował do niej ręczniki oraz swoje rzeczy.

Popatrzał na niego, trzymając w ręku czerwone kąpielówki.
- Tak, jakby co to będziesz przy mnie, więc nie mam się czego bać - zaśmiał się zaraz.