Pokój Yuki'ego - nr. 21~!

-Okeeej. -Mruknął i poszedł za nim.



[z/t]

Po dłuższym czasie wrócili z parku. Aki bardzo zadowolony otworzył przed nimi drzwi pokoju i odrazu walnął się na łóżko.

Yuki zamknął drzwi i popatrzał na demona, który w najlepsze leżał już na łóżku.
- Nie za dobrze ci? - zaśmiał się rozkosznie i podszedł do niego, lekko się nad nim pochylając.

Aki roześmiał się i pociągnął pochylającego się nad nim dhampira na siebie. -Teraz już tak. -Uśmiechnął się i zaczął drapac go za uszkiem.

Zaśmiał się rozkosznie i położył obok niego. Szczęśliwy wtulił się w jego klatkę piersiową, co chwila pomrukując z zadowolenia.
- Jestem naprawdę szczęśliwy... - szepnął rozkosznie, w prawdzie sam nie wiedział jak wyrazić swoje szczęście.

-Ja też książę. -Odszepnął i przytulił go mocno do siebie. Nigdy by nie pomyślał, że to wszystko tak się potoczy. Ale był dzięki temu niesamowicie szczęśliwy. -Chciałbym Cię już nigdy wypuścic. -Mruknął, nadal drapiąc go za uchem.

- Nie musisz chcieć, ja nigdy nie odejdę - zaśmiał się cicho i pocałował go w policzek. Był taki szczęśliwy będąc tak blisko Aki'ego. Po prostu pokochał tego demona i już chyba nie wyobrażał sobie rozstania z nim.

-Cieszę się. -Odrzekł chłopak i pocałował go czulę. Miał nadzieje że kotołak mówił prawdę, nie chciał znowu się kimś rozczarowac. Nie zdając sobie z tego sprawy, przycisnął go jeszcze mocniej do siebie.

Zamruczał rozkosznie i odsunął się lekko od niego.
- Gnieciesz - zaśmiał się cicho i przejechał nosem po jego policzku.

-Wybacz książę. -Wyszeptał, otrząsając się z rozmyślań. Uśmiechnął się czując dotyk jego nosa na swoim policzku. -Zdecydowanie po pokoju powinieneś chodzic nago. Mógłbym Cię wtedy cały czas podziwiac. -Zaśmiał się głośno.

Zaraz wytknął mu język i zaśmiał się słodko.
- Aż tak dobrze nie będzie, ja chce móc wstać z łóżka - zaśmiał się słodko i delikatnie pstryknął go w nos. - Mój kochany zboczeniec - zaśmiał się

-Ja bym tylko oglądał. -Zachichotał z niewinnym wyrazem twarzy. -Tylko twój -wyszeptał, rozczulony i pogłaskał go po karku. -Znowu Cię oznaczyłem.-Mruknął i zaczął delikatnie masowac ślady, które pozostawił.

Mruknął cicho i popatrzył w jego oczy.
- Chyba lubisz oznaczać mnie, aby pokazać, że należę tylko do ciebie, prawda kochanie? - zaśmiał się zaraz i pocałował go w policzek.

-Chyba masz rację mój książę. Zabiję każdego kto się do Ciebie zbliży. -Stwierdził nagle poważniejąc. Zaraz jednak znowu się uśmiechnął i przeniósł swoją rękę na jego głowę, głaszcząc go po niej.

Popatrzył na niego i przewrócił oczami.
- Nie musisz być aż tak groźny, w końcu wiesz, że ja ciebie nie zostawię - zaśmiał się cicho i zamruczał zaraz.

-Nigdy nic nie wiadomo. -Mruknął cicho i zaczął drapac kotołaka za uchem. Druga jego ręka natomiast gładziła plecy Yukiego. -Opowiedz mi coś książę -poprosił. -Lubię słuchac Twojego głosu. -Wyjaśnił zaraz.

Uśmiechnął się lekko i zaraz zaczął słodko mruczeć.
- A co mam ci opowiedzieć? - zapytał z uśmiechem i popatrzył na niego. - Chcesz posłuchać bajki, jak to wspaniały rycerz ratuje swoją księżniczkę? - zaśmiał się cicho.

-Jak już to księcia. -Zaśmiał się razem z nim. -Opowiedz co chcesz. Zdaje się na Ciebie. -Wyszeptał i zamknął oczy, rozluźniając się ale nie zaprzestając pieszczot.

Cały czas słodko pomrukiwał.
- Dobrze, spróbuję coś wymyślić - zaśmiał się cicho i lekko się w niego wtulił. - Dawno, dawno temu, w pewnej tajemniczej krainie urodził się pewien chłopiec. - zaczął snuć swoją opowieść.

-A w opowiadaniu będzie erotyka? -Przerwał mu niewinnym tonem, otwierając na chwilę oczy. Zaraz jednak znowu je zamknął i zaczął, już bez przerywania wsłuchiwac się w głos chłopaka.

Zachichotał cicho i przeczesał palcami jego włosy.
- No nie wiem... - zachichotał zaraz, po czym dalej zaczął snuć swoją opowieść. - Wtem wspaniały rycerz wpadł do komnaty księcia i rozgromił złego czarnoksiężnika i jego sługusów, w ten sposób zdobywając względy u przyszłego monarchy.

-I co było dalej? -Zapytał odprężony i zadowolony, słuchając opowieści Yukiego. Co jakiś czas automatycznie głaskał go po plecach lub drapał za uszkiem.

- Aż taki jesteś niecierpliwy? - zaśmiał się cicho i zaczął palcem rysować przeróżne wzory na klatce piersiowej demona, cały czas opowiadając. - Wtedy książę zaprosił dzielnego rycerza do swoich komnat, aby ten chronił go w nocy przed czyhającym niebezpieczeństwem. Kiedy słońce wzeszło, książę, będą niezwykle szczęśliwym, obdarował rycerza pocałunkiem w nagrodę. - tutaj urwał swoją opowieść, zastanawiając się, czy zamieścić w niej bardziej pikantne sceny.

Zamruczał zadowolony kiedy poczuł palce Yukiego na swoim torsie. -Tylko pocałunkiem? Nie uważasz że rycerz zasłużył na coś więcej? -Zapytał, chichocząc.

- No może zasłużył na coś więcej - zachichotał. - Ale to już w bajeczce w wersji dla dorosłych - zaśmiał się zaraz i pocałował go w policzek.