Pokój Yuki'ego - nr. 21~!

- Chciałem iść do parku, ale to trochę daleko... - zauważył i spojrzał na niego. - Za to możemy iść do mglistego lasu lub nad szarą rzekę, jest znacznie bliżej - powiedział zaraz z lekkim uśmiechem. Nie chciał go po prostu przemęczać.

Odetchnął z ulgą. -Szara rzeka? Jeśli mnie pamięć nie myli to już tam byłem, więc może mglisty las? -Zapytał, uśmiechając się do niego. Ucieszył się że nie musi chodzić tak daleko.

- Dobrze, rozłożymy piknik na jakiejś polanie i będzie miło - zaśmiał się cicho, sam również nie miał ochoty na zbyt długie, piesze wycieczki. - Trzeba jeszcze coś smacznego przygotować

-Smacznego mówisz? Wiesz może gdzie jest tu jakaś kuchnia? -Zapytał, wolo się podnosząc na próbę. Zaraz jednak z powrotem opadł na łóżko. Pogłaskał go po głowię i uśmiechnął się promienie.

- Jak ładnie poprosimy, to baba ze stołówki powinna nas wpuścić - zauważył i spojrzał na niego zmartwiony. - Może pójdziemy jutro, bo widzę, że jesteś słaby - powiedział zaraz i pogłaskał go po głowie.

-Może przekonasz ją swoim urokiem osobisty? -Zapytał z uśmiechem. -Nie trzeba, nie będziemy jeszcze jednego dnia spędzać w łóżku. No chyba że chcesz wypróbować jakieś nowe pozycje. -Zaśmiał się i złapał go za rękę.

- W takim tempie bym musiał leżeć w łóżku przez tydzień - zaśmiał się cicho i pocałował go w policzek. - Dobrze, pójdziemy, ale na razie odpoczywaj - powiedział z lekkim uśmiechem, miał nadzieję, że ten niedługo poczuje się lepiej.

-Odpoczywam, odpoczywam. -Mruknął. -A Ciebie już nic nie boli? -Zapytał zmartwiony. Uśmiechnął się szeroko i zaczął zapamiętale lizać jego wargi.

Zaśmiał się cicho i spojrzał na niego z uśmiechem.
- Za razie nie - zaśmiał się znów i złapał wargami jego język, a po chwili go pocałował.

Oddał pocałunek, obejmując jego twarz dłońmi. Kiedy skończył pocałunek, liznął jeszcze raz jego wargi i ucałował jego powieki, nos , czoło, policzki i brodę.

Westchnął zadowolony i spojrzał na niego.
- Temu mówiłem, że jesteś kochany - zaśmiał się, a po chwili sam ucałował go w policzek.

-Ale to przez Ciebie taki jestem. Cały czas mam ochotę się Tobą opiekować. -Wyszeptał, przytulając go do siebie. Chłopak budził w nim jakieś dawno zapomniane instynkty opiekuńcze.

Uśmiechnął się delikatnie i wtulił się w niego.
- Nie sądziłem, że jestem tak wyjątkowy, że mogę coś zmienić w tobie - zaśmiał się słodko i w niego wtulił. Czuł się teraz jeszcze bardziej szczęśliwy.

-Oczywiście że jesteś wyjątkowy. W końcu jesteś moim księciem. -Zaśmiał się cicho i pocałował go, próbując tym pocałunkiem wyrazić swoje uczucia.

Mruknął cicho i z pasją odwzajemnił jego pocałunek. Czuł się wypełniany tak wieloma pozytywnymi emocjami, w najlepsze zatracając się w nim.

Całował go długo i gorąco, aż wreszcie zabrakło mu tchu. -Wiesz może krotko się znamy i w ogóle ale bardzo Cię lubię. -Powiedział poważnie, lekko zakłopotany odwracając wzrok. Bał się że chłopak może go wyśmiać.

Spojrzał na niego, a po chwili lekko się zarumienił, musiał przyznać, że nie spodziewał się tak szybko takiego wyznania.
- J-ja... Też cię bardzo lubię... - szepnął dość nieśmiało.

Uśmiechnął się uradowany, nie dosyć że go nie wyśmiał to jeszcze sam również powiedział że go lubi. -W takim razie jestem wniebowzięty. -Mruknął i pocałował go mocno i zaborczo. Teraz go już nikomu nie odda.

Wplótł palce w jego włosy i z zadowoleniem odwzajemniał jego pocałunek. Był teraz tak bardzo szczęśliwy, czuł się cudownie z świadomością, że demon go lubi, miał nadzieję, że zbyt szybko ich drogi się nie rozejdą.

Westchnął z przyjemności, będąc zachwycony myślą że w końcu znalazł bliską sobie osobę. Do której będzie mógł wracać. Jeśli ten oczywiście się nim nie znudzi.

Kiedy oderwał się od jego ust, lekko się uśmiechnął patrząc w jego oczy.
- Jestem taki szczęśliwy - zaśmiał się zaraz i przeczesał jego włosy.

-Ja również. Kiedy Cie pierwszy raz zobaczyłem, nigdy bym nie pomyślał, że będziesz mi tak bliski. -Wyszeptał i zamruczał czując jego dłonie we włosach.

- Tak, ja podobnie - szepnął cicho, dalej przeczesując jego włosy. Spojrzał mu w oczy i delikatnie go pocałował. Nawet nie wiedział, jak okazać swoją radość.

Oddał pocałunek i przycisnął kotołaka do siebie. -Może pójdziemy już na ten piknik bo jak tak dalej pójdzie to nie wypuszczę Cię z łóżka. -Zaśmiał się i podrapał go za uchem.

Zaśmiał się cichutko i pocałował go w policzek.
- Dobrze, myślę, że to dobry pomysł - powiedział i powoli podniósł się do siadu. - W takim razie chodźmy najpierw do kuchni, akurat nie ma pory obiadu, więc powinna nas wpóścić.