Pokój Yuki'ego - nr. 21~!

Dyszał cicho, uspokajając oddech po namiętnym pocałunku. Dłonią dotknął lekko opuchniętych od całowania warg, po czym uśmiechnął się lekko.
- Dobrze, zdecydowanie starczy takich zabaw na jeden dzień - zaśmiał się cicho.

-Tak,zostawmy coś na jutro. -Zaśmiał się i odgarnął włosy z twarzy Yukiego. -A jak się czujesz? Nie boli już? -Zapytał głaszcząc go po policzku.

- Jak leżę to nie czuje bólu, ale tak to jeszcze troszkę boli - przyznał nieśmiało, bo wiedział, że tym zmartwi chłopaka. - Jednak to nic takiego, czuję się coraz lepiej, tym bardziej, że jesteś obok mnie

Uśmiechnął się do niego trochę zmartwiony. -Więc nie mogę Cię opuszczac, żeby Ci się nie pogorszyło. -Cmoknął go w usta i zjechał dłonią na jego pośladki masując je delikatnie. -Jest coś co mógłbym zrobic? -Zapytał.

Westchnął cicho i spojrzał w jego oczy.
- Nic takiego nie musisz robić - zaśmiał się cicho i przekrzywił głowę w bok. - Ale jeśli bardzo chcesz, to możesz przynieść mi jabłko, bardzo je lubię

-Co tylko rozkażesz mój książę. -Powiedział i odkleił się od kotołaka, wstając łóżka. -Tylko powiedz mi gdzie mogę to jabłko znaleźc.

- Jeśli nie chcesz ryzykować maszerowania do stołówki to tam - pokazał na biurko, które było obecnie niczyje, na nim leżała misa z czerwonymi jabłkami.

-Moja spostrzegawczośc pozostawia dzisiaj wiele do życzenia -zaśmiał się. Podszedł do biurka i wziął z miski jedno jabłko. -Masz książę. -Powiedział podchodząc do łóżka i klękając obok niego wyciągając rękę z owocem w kierunku dhampira.

Zaśmiał się cicho.
- Nie wygłupiaj się - powiedział i wziął od niego jabłko. Zaraz się w nie wgryzł, naprawdę lubił te owoce, były takie soczyste.

-Nie wygłupiam się. Jestem tylko na każdy Twój rozkaz mój książę. -Zachichotał. Wstał w końcu z klęczek i usiadł na łóżku obok Yukiego, obserwując go.

- Niech ci będzie - zaśmiał się cicho i znów wgryzł w czerwone jabłko. Nie trwało to długo, aż został z niego ogryzek, który położył na szafce nocnej. - A może teraz ty mi coś opowiesz o sobie?

-A co chciałbyś wiedziec? -Zapytał kładąc głowę na jego kolanach. Nie wiedział co mógłby o sobie opowiedziec. Przez lata nie robił prawie nic oprócz wiecznych bojów.

- Cokolwiek, ty już wiesz o mnie trochę rzeczy, ja o tobie zaś nic... - westchnął cicho i zaczął przeczesywać jego włosy palcami. Był takie przyjemne w dotyku, że aż chciało się je miziać.

Westchnął cicho czując dotyk na włosach. -Jestem dosc leniwy,lubię alkohol, czytac, jestem też kotofilem...-zachichotał. -Nie wiem co jeszcze mógłbym Ci powiedziec.

- Czyżbyś dlatego tak bardzo lubił mnie drapać za uszkiem? - zaśmiał się cicho, dalej przeczesując jego włosy. - Kiedyś ci je umyję, potem wysuszę i narobię z tysiąc małych warkoczyków - zażartował nagle.

-Rozgryzłeś mnie. - Zaśmiał się. -Będę wtedy dziwnie wyglądał. Ale na pewno będzie przyjemne. - Stwierdził wyciągając rękę by pogłaskac chłopaka bo policzku.

- Będziesz wtedy niezwykle uroczy - zaśmiał się cicho i dotknął jego dłoni. - Chociaż... Tak jesteś niezwykle przystojny - dodał z uśmiechem.

-Dziękuje mój książę, czuję się doceniony. -Uśmiechnął się do niego. Przejechał palcem po jego ustach i zamknął oczy. -Mógłbym tak leżec cały czas.

- Tak, to jest naprawdę przyjemne - powiedział z uśmiechem, dalej przeczesując jego włosy. Teraz czuł się niezwykle szczęśliwy, bo w końcu był blisko niego.

-Spac. -Mruknął owijając swoje ręce wokół jego pasa i przytulając głowę do jego brzucha, całując go lekko. -Nie będzie Ci przeszkadzac jak chwilę się zdrzemnę mój książę?

- Nie, śpij mój śpiący rycerzu - zaśmiał się i pogłaskał go po głowie. - Ja może też się zdrzemnę - powiedział po chwili.

-Zdrzemnij się. -Poprł go i po chwili wtulania się w niego zapadł w sen. Śnił mu się jego przyjaciel.Jak zawsze podczas takiego snu rzucał się i łkał, aż w końcu obudził się z krzykiem.

Yuki nie zdążył nawet porządnie zasnąć, kiedy obudził go krzyk demona. Zaraz przetarł oczy i spojrzał na niego zmartwiony.
- Co się stało? - zapytał i lekko go przytulił do siebie. - Zły sen?

-W-wspo...mnienia. -Sprostował łamiącym się głosem. Wtulił się kurczowo w chłopaka i uspakajał się powoli. -Przepraszam- szepnął.

Zaczął głaskać go po włosach i mocno do siebie przytulać.
- Nie przepraszaj - szepnął i pocałował go w czoło. - Już dobrze... - szepnął znów, dalej głaszcząc go.