"Mieszkanie" Psycho Nightmare

Zerknął na niego i burknął coś niezadowolony.
- Chyba jednak wolę iść spać - burknął niezadowolony i usiadł przy stole.

Spojrzał na niego od razu.
- Nie chodziło mi, że Ci to proponuję. Pytałem tylko o twoje zdanie. Chciałem je znac. - Wzruszył ramionami. - Odebrałeś to inaczej, przepraszam. - Podszedł z kubkiem do okna i spojrzał na księżyc.

Spojrzał na niego, dalej nieco niezadowolony, że ten zadawał mu takie pytania.
- Nie jestem fanem - burknął niechętnie i zaczął skubać koniec koszuli, którą ten mu dał.

- Co taki niezadowolony? Zadałem normalne pytanie. - Prychnął i upił trochę kakao. Dlaczego ten się tak zdenerwował.

- Nie lubię takich pytań... - mruknął od niechcenia i spuścił wzrok na ziemie. Po chwili zerknął na niego niepewnie.

- Domyśliłem się, dlatego przeprosiłem. - Mruknął. Usiadł na łóżku, przykrywając się trochę kocem.

- Będziesz znów spać? - zapytał, zerkając za niego niemrawo. Po chwili wstał z miejsca i podreptał do niego. Usiadł mu na kolonach i wtulił się w niego. Chciał aby znów go podrapał za uszkiem.

- Przed chwilą się na mnie wkurzałeś. - Prychnął, odstawiając kubek na stolik nocy, a potem posadził chłopaka koło siebie. - Idę się przejsc. - Wstał, po chwili się przebierając. Ubrał płaszcz i wyszedł w milczeniu ze swojego mieszkania. Skierował się w stronę cmentarza.

Spojrzał niechętnie za nim. Idiota znów sobie gdzieś poszedł i go zostawił. Siedział tak jeszcze trochę czasu na łóżku, aż w końcu wstał z łóżka i podreptał przed siebie. Wyszedł, zamykając za sobą drzwi. Tym razem nie miał pojęcia, gdzie udał się chłopak, więc nawet go nie poszukiwał.

[z/t]

Obaj wpadli do wieży, Yuki niepewnie trzymał się koszuli chłopaka, nie wiedział co temu się stało, czemu zaczęli uciekać, czemu go pocałował...
- P-puść mnie... - szepnął i spojrzał na niego, sam był nieco przestraszony, bo nie wiedział co się dzieje. - Cz-czemu uciekasz? Nikogo nie ma...

- Naprawdę ich nie widzisz...? - Postawił go i spojrzał przerażony na drzwi. Wyciągnął pistolet z szafki, zaraz nim celując w drzwi.

Spojrzał na niego przestraszony i stanął między nim a drzwiami.
- Psycho, tam nikogo nie ma, odłóż broń - powiedział nieco błagalnym tonem, chciał aby ten przestał.

- Oni tam są! - Spojrzał na Yuki'ego. - Ty też jesteś przeciw mnie...? - Szepnął, a po jego policzkach zaczęły płynąc łzy. Zacisnął dłoń.

- Nie jestem przeciwko tobie! Tam nikogo nie ma! - krzyknął, nie wiedział już co ma robić. Widząc, że ten płacze, zaraz podbiegł do niego i mocno go do siebie przytulił, po czym pogładził go po głowie. - Tu nikogo nie ma Psycho... Uwierz mi...

- Ale... Przecież widzę... I słyszę ich... - Szepnął i upuścił broń, upadając na kolana. Wtulił się w chłopaka najmocniej jak umiał, cały drżąc. Miał dosc.

Przytulił go mocno do siebie i zaczął głaskać po głowie.
- Ci... - szepnął i ostrożnie przykucnął. - Musi być ci ciężko, ale nie martw się... Będzie dobrze - szepnął cicho i pocałował go w czoło.

Pokiwał powoli głową i podniósł się niepewnie. Położył się potem na łóżku, przykrywając kołdrą. Nadal cały drżał, wlepiając wzrok w drzwi. Przytulił do siebie misia.

Usiadł na brzegu łóżka i pogłaskał go po głowie.
- Ci... Nie przejmuj już się - szepnął i pocałował go w czoło. - Zapomnij o tym i spróbuj się zdrzemnąć, będę przy tobie - dodał zaraz.

Pokręcił powoli głową i zerknął na niego.
- Boję się... - Szepnął, przytulił go do siebie, tak, że musiał się położyc.

Uśmiechnął się lekko, tym razem mógł wybaczyć, że został wrobiony w rolę pluszowego misia.
- Nie masz czego - szepnął i pocałował go w czoło. - Nie myśl o tym, a przejdzie, pomyśl o czymś przyjemnym - pogłaskał go po głowie.

Uśmiechnął się niepewnie i zamknął powoli oczy, bojąc się, że jednak coś mu zrobią. Wtulił się w chłopaka, zaciskając dłoń na jego bluzce, a po chwili zasnął.

Głaskał go delikatnie po głowie i nucił cicho jakąś kołysankę. Widząc, że ten w końcu zasnął, lekko go przytulił.
- Śpij... - szepnął, sam nie był za bardzo zmęczony, więc postanowił po prostu przy nim czuwać.

Obudził się rano i spojrzał na Yuki'ego.
- Yuki... - Szepnął, a potem cmoknął go w usta. Przytulił się do niego mocno.

Spojrzał na niego nie pewnie, nie rozumiał, czemu ten znów go pocałował.
- Wyspałeś się? - zapytał po chwili.

Pokręcił głową. Wcale się nie wyspał. Znowu miał koszmary.
- Zapomnij o tym. - Wstał powoli i zrobił sobie herbatę.