Altana w środku ogrodów

- Ze mną? - zapytał nieco głupawo i niemrawo otworzył oczy, które zamknął przez odczuwaną przyjemność. Westchnął zadowolony i znów zamruczał, ten delikatny masaż sprawiał mu już naprawdę dużo przyjemności,

-A widzisz kogoś innego w okolicy? -Zachichotał cicho. Zaraz przestał masowac kark chłopaka, a zajął się jego plecami i krzyżem. -Przyjemnie Ci? -Zapytał uśmiechając się, ale nie czekając na odpowiedź podgryzł delikatnie jedno jego ucho.

Westchnął cicho, a po chwili pisnął. Dłońmi przyklepał swoje uszka, zaraz mocno się rumieniąc,
- N-nie gryź... - szepnął niemrawo i popatrzył na niego wielkimi oczami,

-Nie denerwuj się Yuki. -Zupełnie jak mały,nieśmiały kotek.Pogłaskał go po głowie i delikatnie pogładził po plecach.

- D-dobrze... - mruknął nieco bardziej ufnie i zabrał dłonie ze swoich uszy. Po chwili wtulił się w niego ze słodkim pomrukiem. - Wypadałoby wracać... Robi się późno - mruknął od niechcenia i zamknął oczy. Mógłby tak się do niego tulić przez wieki.

-Nie chce mi się ale rzeczywiście chyba wypadało by wracac. -Niezbyt uśmiechała mu się perspektywa rozstania z kotołakiem zaraz po powrocie do internatu. Za miło mu się do niego tuliło. -Jak mus, to mus. -Stwierdził i delikatnie podniósł się wraz z Yukim. -Zaoferował bym Ci podwózkę na moich plecach ale jestem na to zbyt zmęczony. -Powiedział i postawił go koło siebie, chwytając zaraz za rękę. -To idziemy?

Mocniej ścisnął jego dłoń i uśmiechnął się rozkosznie.
- Nie musisz, mogę sam iść - zaśmiał się zaraz i powoli ruszył z nim. - Jeśli chcesz to możesz zostać u mnie na noc, tak miło się do ciebie tuli~ - zaśmiał się słodko.

-Naprawdę? Super. A ja uwielbiam Cię tulac. -Ucieszył się chłopak przyspieszając kroku. Na szczęście nie było to daleko.



[z/t]

Z zadowoleniem szedł obok niego. Cieszył się na myśl, że przez noc będzie mógł się do kogoś poprzytulać. Przez to wszystko nawet nie zwracał uwagi na drogę, jaką przemierzyli.

[z/t]

Kotołakowi nieco dłużyła się droga, zapewne dlatego, że był poza tematem rozmów. Kiedy w końcu doszli na miejsce, delikatnie się uśmiechnął.
- Jesteśmy - oznajmił, zerkając na swoich towarzyszy.

- Pięknie. - Szepnął zamyślony teraz Dark. - Wybaczycie mi na chwile? - Zapytał i nie czekając na odpowiedź szybkim krokiem odszedł w miejsce gdzie róż było najwięcej. - Chodźmy usiąśc. - Powiedział i pociągnął kotołaka w stronę altanki. - Musi trochę powspominac. - Stwierdził z uśmiechem i pocałował dhampira w czoło.

Niemrawo usiadł w altanie i popatrzył na Aki'ego, a potem na ich gościa.
- Chyba mu się tu podoba... - zauważył nieśmiało i lekko wtulił się w demona. - Ogółem chyba dużo razem przeżyliście, prawda?

- Mówiłem , że będzie. - Zaśmiał się cicho i przytulił do siebie Yukiego. - Trochę tego było. Często razem mieszkaliśmy. - Powiedział z uśmiechem. - I uciekaliśmy. - Dodał po chwili chichocząc i patrząc na oddaloną od nich postac.

Skulił się nieco, ostatnie słowa demona wzbudziły w nim niepokój. A jeśli od niego demon ucieknie z tym mężczyzną.
- T-to musiało być ciekawe, tak razem uciekać - zaśmiał się cicho.

- Może i ciekawe ale po pewnym czasie staje się męczące. - Powiedział z melancholijnym uśmiechem. - Ciesze się że mogę gdzieś zabawic dłużej. - Szepnął całując go krótko.

Zarumienił się słodko i przesiadł się na jego kolana, aby móc mocniej w niego wtulić. Chyba trochę przesadza, w końcu Aki by go nie zostawił.
- Ja się z tego też cieszę - zachichotał zaraz i pocałował go w nos.

Objął go zaraz i pocałował namiętnie , zaraz jednak ich pocałunek został przerwany przez znaczące chrząknięcie Darka. - Skończyliście? - Zapytał chichocząc i przysiadł się do nich. - To miejsce przywołuje wspomnienia. Pamiętasz jeszcze tamte lato? - Zapytał nadzwyczaj poważnie przybysz. - Oczywiście. Takich rzeczy się nie zapomina. - Odpowiedział Aki i cały czas przytulając do siebie Yukiego wał się w kolejną dyskusje z przyjacielem.

Wtulił się mocniej w demona i mruknął coś pod nosem. Znowu został pominięty w rozmowie, co wcale mu się nie podobało. Jednakże nie chciał zasmucać Aki'ego, więc ostatecznie siedział cicho i uważnie ich słuchał. Z czasem zamknął oczy i zaczął się zastanawiać jak może smakować krew Dark'a.

Podczas całej rozmowy automatycznie gładził kotołaka po plecach. - Twój nowy kochaś chyba zasnął. - Stwierdził w pewnym momencie Dark. - Jaki kochaś? Mówiłem żebyś tak nie mówił. - Powiedział na chwilę przestając się uśmiechac. Po chwili jednak wócili do przerwanej rozmowy , a chłopak znów zaczął się uśmiechac.

Poruszył się niemrawo i mocniej wtulił w demona. Nawet nie zauważył, kiedy przestał słuchać ich rozmowy i zaczął rozkosznie pomrukiwać, co za tym idzie, czasem lekko ocierać się o niego głową. Po prostu uznał, że już nie ma powodów do zmartwień, idących z tą rozmową.

Uśmiechnął się szeroko słysząc mruczenie kotołaka i zaczął drapac go za uszkiem. - A pamiętasz Okite? Widujesz się z nim nadal? - W pewnym momencie zapytał przyjaciel demona. Na to pytanie Aki spiął i skrzywił wyraźnie. - Myślę że to nie jest odpowiedni teraz temat. - Odpowiedział patrząc przez chwilę na Yukiego.

Mruknął coś niezadowolony, kiedy ten przestał drapać go za uszkiem. Wtulił się w niego mocniej i czując, że ten jest spięty, postanowił chociaż przez chwilę posłuchać rozmowy, miał tylko nadzieję, że ta dwójka nie planowała czegoś, co by mu odebrało demona.

- Byliście kiedyś tak blisko...- Powiedział Dark najwyraźniej dobrze się bawiąc. - Nie zaczynaj znowu. Nie widziałem go odkąd tu przyjechałem. - Powiedział zmęczonym tonem i znowu zaczął drapac kotołaka za uchem. - Lepiej opowiedz co tam u Narukiego. - Dodał po chwili i zupełnie się rozluźnił gdy przyjaciel podjął temat.

Wtulał się cały czas w ukochanego. Teraz w jego sercu pojawiło się dość wiele obaw, w końcu skoro Aki był kiedyś blisko z tym Okite, a teraz już się z nim nie widuje, to czy z nim nie będzie podobnie. Niepewnie otworzył oczy i lekko przecierając je piąstką spojrzał na demona, jakby oczekując wyjaśnień.

W chwili kiedy Yuki otworzył oczy demon był już zupełnie rozluźniony i z sępił się trochę gdy zobaczył wyczekujący wzrok kotołak. - Możesz dalej spac. - Stwierdził udając że nie wie o co mu chodzi i kontynuował swoją przerwaną rozmowę z starym przyjacielem.