Mglisty Las

Objął go i mocno przytulił. -Powiedz mi tylko dlaczego się o to pytałeś. Czy wyglądam jakbym Cię nie lubił książę? -Zapytał, patrząc mu uważnie w oczy.

- N-nie... Ja... chciałem t-to usłyszeć znów... - szepnął, cały czas nieśmiało patrząc w oczy demona. Po chwili znów zaczął pić soczek.

-Jeśli jeszcze kiedyś będziesz chciał to usłyszec, to wystarczy poprosic mój książę. -Wyszeptał mu do ucha i ucałował je lekko. Nie chciał by kotołak miał wątpliwości co do jego uczuc.

Dalej rozkosznie się rumienił, starając się to ukryć pijąc sok.
- D-dobrze, p-po proszę - szepnął nieśmiało i spojrzał na niego z lekkim uśmiechem.

-Ciesz się. -Uśmiechnął się do niego delikatnie. -Chyba powinniśmy już wracac. -Stwierdził rozglądając się po lesie, mgła była coraz gęstsza.

Rozejrzał się po lesie.
- Chyba masz rację... Trochę szkoda, tak mało czasu tu spędziliśmy - westchnął nieco smutny, jednak po chwili lekko się uśmiechnął. - Ciekawi mnie jak mam iść, skoro jak tylko wstanę, ty wypłyniesz ze mnie - zaśmiał się cicho.

-A na to nie możemy pozwolic. Mogę Cię zanieśc książę, będziesz tylko musiał wskazywac mi w którą stronę mam iśc. -Zachichotał i zaczął pakowac wszystko z powrotem do koszyka.

Spojrzał na niego z delikatnym uśmiechem.
- Ale wtedy inny będą się na nas dziwnie patrzeć - zaśmiał się cicho i wtulił w niego. - I nie jestem przypadkiem za ciężki, aby mnie nieść taki kawał?

-Nie, nie jesteś. Mam dużo sił witalnych. -Zaśmiał się. Pomijając to że jest zmęczony po utracie krwi. Dał by radę. Chyba. -I nie przejmuj się tak bardzo ludzmi.

- Będę się przejmować, szczególnie tobą - powiedział nieśmiało i pocałował go w policzek. - Nie chcę cię przemęczać, tym bardziej, że piłem dzisiaj twoją krew, nie masz pewnie już tak dużo siły - powiedział i pogłaskał go po głowie.

-Dla Ciebie zawsze znalazłbym siłę. -Mruknął i pocałował go czule. - To idziemy? -Zapytał, wstając powoli.

Powoli podniósł się z ziemi, lekko rumieniąc się, kiedy poczuł, że nasienie demona zaczyna z niego wypływać.
- T-tak, chodźmy już, wolę tutaj nie zostawać na noc - zaśmiał się cicho i pocałował go w policzek.

-Nie masz się czego bać kiedy jesteś przy mnie książę. -Zaśmiał się cicho i złapał go za rękę, do drugiej biorąc koszyk.

- Chyba masz rację - zaśmiał się cicho. - Więc chodźmy - powiedział i pociągnął go lekko przed siebie. Mimo mgły nie miał problemów z odnalezieniem drogi.

[z/t]

-Jak sobie rzyczysz.- Mruknął i skierował się za nim. [z/t]