Stołówka

Posiada stoły i krzesła, tutaj się je, spotyka z innymi i okazyjnie tańczy na wyposażeniu. (à la bolero ) Jedzenie wydaje wredna pani kucharka. Uważa się za mistrzynię gotowania, ale tak naprawdę jej potrawy nie mają smaku, jednak nikt jej tego nie powie, ponieważ wszyscy się jej boją.

Ja trochę dłuższej wędrówce trafili w końcu do stołówki.
- Jesteśmy - powiedział z uśmiechem i wszedł do środka. Od razu spiorunowała ich wzrokiem złośliwa kucharka. - Weźmiesz też dla mnie? - zapytał słodko się uśmiechając. - Ja zajmę miejsce

-Okej...A na co masz ochotę? -Zapytał mierząc zimny spojrzeniem kucharkę. -Wredna kobieta...przynajmniej na taką wygląda. -Mruknął, puszczając rękę Yukiegi.

- Mi raczej obojętnie, wybierz coś - powiedział z delikatnym uśmiechem i nieco smutno spojrzał na ich rozłączone dłonie. - To czekam przy stoliku - powiedział zaraz i powoli ruszył do stolika.

Popatrzył jeszcze chwilę za Yukim i poszedł po jedzenie. Wziął dwie porcje spaghetti, a przynajmniej tak się to nazywało i jak najszybciej dołączył do kotołaka. -Wziąłem spaghetti może byc? -Zapytał siadając obok niego.

- Tak, jest ok - powiedział z lekkim uśmiechem i poprawił się na ławeczce. Dalej miał trudności z siedzeniem, jednak za bardzo na to nie narzekał, w końcu było tak przyjemnie... Uśmiechnął się do siebie na to wspomnienie, a po chwili zaczął jeść.

Jedzenie nie było zbyt smaczne ale jadał gorsze rzeczy. Podczas jedzenia co jakiś czas zerkał na Yukiego, zastanawiając się czy nie przesadzili robiąc to dwa razy podrząd. Kiedy zjadł poczekał chwilę aż kotołak też skończy i podniósł się z ławki. -Idziemy?

Spojrzał na niego zaciekawiony.
- A dokąd chcesz teraz iść? Znów do mnie? - zapytał powoli podnosząc się z ławki. Chyba raczej wolał stać niż siedzieć.

-To zależy od tego jak się czujesz książę. Myślę że lepiej będzie jak na razie odpuścimy sobie wycieczki. -Odpowiedział i chwycił go za dłoń, której wierzchną częśc ucałował i pociągnął do wyjścia.

- Chyba masz racje... Jutro gdzieś pójdziemy, dobrze? - zaproponował z uśmiechem i szedł obok jego boku.

[z/t]

-Okej. -Zgodził się i skierował w strone wyjścia. [z/t]

Doszli do stołówki i wkroczyli do pustej teraz sali. Rozejrzał się po niej i wypatrzył drzwi od kuchni. -Chcesz iść pierwszy, zaczarować kucharkę swoim urokiem osobistym? -Zapytał z uśmiechem.

Spojrzał najpierw na Aki'ego, a potem na drzwi od kuchni.
- M-może idź pierwszy... Mój urok chyba nie podziała... - powiedział nieśmiało i znów spojrzał na chłopaka.

-Myślę że nawet ta baba uległa by Twojej rozbrajającej słodyczy. -Zaśmiał się cicho. -Ale jeśli bardzo nie chcesz to pójdę sam. Tylko tutaj poczekaj. -Pocałował go krótko w usta i oddalił się w kierunku wejścia do kuchni. Kulturalnie zapytał i kiedy kucharka mu otworzyła użył całej siły swojego uroku. Kucharka z każdy słowem wydawała się mięknąć, aż w końcu przerwała mu. -Jeśli jeszcze dłużej będziesz tak gadał to przerwa mi się skończy,wchodźcie. Tylko mi niczego nie popsujcie. Ja idę do kibla. -Warknęła i wyszła z pomieszczenia.

Widząc wychodzącą kucharkę, zaraz dość nieśmiało podszedł do drzwi kuchni i wszedł przez nie. Podszedł do chłopaka i pocałował go w policzek.
- Udało się - zaśmiał się rozkosznie. - Więc co przygotowujemy?

-Oczywiście, że mi się udało. W końcu jestem Twoim rycerzem. -Zaśmiał się i przytulił go krótko. -A na co masz ochotę? Jakieś kanapki, grzanki czy coś takiego? -Zapytał, otwierając lodówkę i zaglądając do niej. -Składników jest dość. -Stwierdził i obejrzał się na Yukiego.

Podszedł do lodówki i przyjrzał się jedzeniu będącemu w niej.
- Zróbmy jakieś kanapki, z czymś byś chciał? - zapytał uśmiechając się lekko. - I jeszcze moglibyśmy coś poza kanapkami zrobić

-Z szynką i serem. -Odpowiedział. -Możemy zrobić jakąś sałatkę.- Zaproponował i pocałował go namiętnie. -Chciałbym Cię mieć w tej kuchni.- Wyszeptał mu do ucha, zaraz się odsuwając. I jak gdyby nigdy nic wyjął ser i szynkę z lodówki odkładając je na blat. -A ty z czym byś chciał te kanapki? -Zapytał wyjmując chleb z chlebaka.

Stał przez chwilę zarumieniony i wpatrywał się nieco tempo w podłogę. Po chwili jednak znów spojrzał na chłopaka i uśmiechnął się lekko.
- Zróbmy z dżemem też - zaśmiał się cicho, a po chwili zaczął czegoś szukać w kuchennych szafkach. Wyjął z niej termos. - Zrobimy sobie herbatkę, czy weźmiemy napój?

-Okej. Jak wolisz, osobiście niezbyt przepadam za herbatą. -Odpowiedział z uśmiechem i wyjął jeszcze dżem, po czym zajął się robieniem kanapek. -Mamy jakiś koszyk? -Zapytał, patrząc w stronę dhampira.

- W takim razie weźmy jakiś sok - powiedział z uśmiechem i rozpoczął poszukiwania. - Tak, koszyk jest tam na szafce - powiedział i wskazał na jedną z wyższych. - Chcesz pomarańczowy, czy jabłkowy? - zapytał patrząc na niego z uśmiechem.

-Jabłkowy, nie jem i nie pije niczego co jest pomarańczowe. -Odpowiedział i podszedł do szafki na której stał koszyk sięgając po niego. Kiedy wracał do blatu na którym robił kanapki zmacał jeszcze po drodze pośladki kotołaka. -Gotowe.- Powiedział kiedy skończył robić kanapki zaczął wkładać je do koszyka.

Zaśmiał się cicho i schował do koszyka sok jabłkowy oraz dwie szklaneczki. Kiedy wszystko było spakowane, zaraz szczęśliwy przytulił się do demona.
- Cóż, w takim razie chodźmy - zaśmiał się słodko.

-Idziemy - przytaknął mu. Wziął jeszcze koszyk do ręki i objął ramieniem Yukiego, wychodząc z kuchni i zamykając za nimi drzwi. -Kucharka jeszcze nie wróciła. -Zauważył.

- Racja - zgodził się z nim i rozejrzał do koła. - Pewnie zaraz wróci, w końcu to jej kuchnia - zaśmiał się zaraz i lekko w niego wtulił. - Chodźmy już - powiedział uśmiechnięty.