Cmentarz

Spoczywają tu byli mieszkańcy Neutralnej strony, Jasnej oraz Ciemnej.

Wszedł powolnym krokiem na cmentarz, nie zdejmując kaptura. Szedł tak przed siebie, aż wreszcie dotarł do ostatniego grobu. Usiadł przed nim z westchnięciem. Grób ten uważał za najładniejszy ze wszystkich. Czarny, z czerwonymi różami na środku oraz jedną, białą zniczom postawioną na środku. Tylko on jeszcze odwiedzał ten grób tak naprawdę. Ściągnął powoli kaptur, wpatrując się w róże.

Yuki wędrował po okolicy, nie wiedząc co ze sobą ma zrobić. W pewnym momencie zauważył kogoś na cmentarzu. Zatrzymał się przy jego wejściu, jakoś nie był chętny, aby wejść i sprawdzić kto to jest.

Oparł się łokciami o kolana i przymknął powieki. Słysząc chrupnięcie gałęzi na które ktoś nadepnął, odwrócił się. Spojrzał na Yuki'ego.

Spojrzał na postać przed sobą, zaraz rozpoznał w niej Psycho. Niemrawo podszedł do niego.
- Co tu robisz? - zapytał niepewnie.

- Tu też będziesz się na mnie wkurzał? - Prychnął, krzyżując ręce i spojrzał na grób. - Nie widac?

Zmrużył oczy, nie rozumiał, dlaczego ten znów był dla niego złośliwy. Burknął coś cicho.
- Widzę, że nie chcesz ze mną gadać... - mruknął nieco smutny, co można było zauważyć po spuszczonych uszach. Westchnął cicho i odwróciwszy się na pięcie, ruszył przed siebie.

- Denerwujesz mnie trochę, jak inni z resztą. Przynajmniej Ty chciałeś ze mną spędzic dzień... Dziękuję... - Ostatnie słowo powiedział ciszej. Jakby się wstydził. Usiadł po turecku i opuścił głowę, zaczynając cicho śpiewac jakąś piosenkę. Kołysał się przy tym.

Przystał, nie chciał go zostawiać samego, ale ten ciągle gdzieś się włóczył lub zadawał mu dziwne pytania. Po chwili wahania, wrócił do niego i mocno się do niego przytulił.
- Tu jest strasznie... - szepnął niemrawo.

- Jest smutno, nie strasznie... - Szepnął. Rozejrzał się po chwili szybko, przerażony. Słyszał coś dziwnego, coś czego Yuki nie mógł słyszec tak jak każdy inny. Tylko Psycho. - O-Oni Tu są... - Skulił się bardziej i zacisnął dłonie na włosach. Słyszał krzyki "Znajdźcie go i zabijcie! Bezlitośnie!" "Nic nie warta istota! Tylko zabija ludzi!" "On jest psychopatą!". - P-Pomóż m-mi... - Zaczął cały się trząsc i rozglądał się powoli, przerażonym wzrokiem... Schizofrenia...?

Chłopak spojrzał na niego niepewnie.
- Psycho... - szepnął niepewnie i nieśmiało pocałował go w czoło. - Co się stało? - zapytał zmartwiony.

- O-Oni t-tu s-są... - Powtórzył szeptem, dalej się rozglądając. Wokół siebie widział biegających ludzi z lampionami i różnymi typami broni.

- Kto? Nikogo tu nie ma - zauważył zaraz i przytulił go mocniej do siebie. - Przecież nic się nie dzieje...

Wtulił się w niego mocniej, a po chwili, gdy wszystko ucichło rozejrzał się.
- Poszli już... - Podniósł się trochę, dalej rozglądając.

Spojrzał na niego zmartwiony i pogłaskał go po głowie.
- Nikogo tu nie było... - zauważył zaraz.

- Nie widziałeś ich? - Zapytał i spojrzał na niego, zmartwiony. - Na serio...?

- Naprawdę nikogo nie widziałem - powiedział zmartwiony i pogłaskał go po głowie.

- Jak to...? - Uniósł lekko brew i poprawił kaptur. Zmartwiło go to, że ich nie widział.

Spojrzał na niego i znów pogłaskał go po głowie.
- Po prostu, nie było tu nikogo...

- Byli Tu! Nie wierzysz mi...? - Podniósł się powoli, patrząc na chłopaka. Dlaczego on ich nie widział?

- Nie to, że ci nie wierze, ale... - szepnął i delikatnie go przytulił. - Naprawdę nikogo tu nie było...

- Byli Tu... Byli... - Szepnął. Ujął jego twarz w dłonie i wpił się mu w usta.

Znieruchomiał, jakby coś go sparaliżowało. Nie spodziewał się tego ruchu. Kiedy już oprzytomniał, odepchnął go i cały zarumieniony cofnął się nieco do tyłu.
- C-co ty robisz?! - zapytał, a jego ogon zaczął chodzić w obie strony, jakby pokazując, że chłopak jest zły.

Naciągnął bardziej kaptur, mając łzy w oczach, a po chwili rozejrzał się panicznie. Słyszał głosy, w oddali świeciły się pochodnie. Wziął chłopaka na ręce i pobiegł do wieży.



[z/t]